به گزارش سینماپرس، نشست خبری فیلم سینمایی در آغوش درخت روز پنجشنبه - ۲۰ بهمن ۱۴۰۱- در سانس اول برای اصحاب رسانه و جامعه منتقدان در سینمای رسانه (پردیس سینمایی ملت) بابک خواجهپاشا کارگردان، سجاد نصرالهی نسب تهیهکننده، محمد فکوری مدیر فیلمبرداری، رویا اکبرزاده طراح لباس، ایمان کرمیان طراح جلوههای ویژه، جواد قامتی، بابک خواجهپاشا، رایان لطفی، اهورا لطفی و روحالله زمانی از جمله بازیگران این فیلم هستند که در این نشست حضور دارند.
سجاد نصراللهی تهیه کننده فیلم در آغوش درخت گفت: ما از اوایل امسال کار طرح و نوشتن را آغاز و از تیرماه فیلمبرداری فیلم را شروع کردیم. او درباره عدم حضور مارال بنی آدم در نشست خبری، گفت: او تماس گرفت و گفت راه افتادند، تهران نبودند اما الان در برفگیر کردند و بعید میدانم که به برنامه برسند.
وی گفت: کار کردن با بچهها بسیار دشوار است. دغدغه ما در تولید این بود که بازی بچهها به اصطلاح در بیاید و آن چیزی که در ذهنمان بود اتفاق بیفتد. خوشبختانه همه عوامل کمک کردند و توانستیم از این دغدغه عبور کردیم.
بابک لطفی خواجهپاشا کارگردان فیلم اظهار داشت: از رسانه های متشکرم که کمک می کنند جشنواره فیلم فجر زنده بماند. این فیلم را تقدیم به تمام مادران ایرانی میکنم. درباره موضوع فیلم هم بگویم که «خانواده» موضوعی که برای من همواره دغدغه است. از خانواده میتوان اجتماع و سیاست را درست کرد. باید روی مسئله طلاق که رشد چشمگیری در کشور ما دارد، کار کرد و فیلم ساخت.
کارگردان افزود: پیام فیلم فقدان است. احساس میکنم هیچ نعمتی بزرگتر از فرزند و کودکان نیست. کودکان بسیار در زیست ما تاثیرگذار هستند. یک کودک فوقالعاده است و میتواند جهان را تغییر دهد. کودکان نیاز به احترام دارند. گاهی ما برای ساختن فیلم، به سراغ حرفهای گنده میرویم در حالی که میتوانیم از چیزهای ساده، فیلمهایی را خلق کرد که به سینمای ما هم نزدیک است.
لطفی خواجه پاشا گفت: ما یک دهه است به سمت سینمای خاکستری شبیه سینمای اروپای شرقی حرکت کردیم، ۹۰درصد فیلمهای ما خاکستری است، سینمای ما سینمای رنگ و زیبایی است، ما این سینما را فراموش کردیم، فیلم «خانه دوست کجاست» (کارگردانی عباس کیارستمی) اثر بسیار ارزشمندی است اما ما به ازای آن در سینما نمیبینم. امیدوارم دوباره به این نوع سینما برگردیم.
کارگردان در پاسخ به این پرسش که آهنگساز این موسیقی چه کسی است، بیان کرد: موسیقی متن فیلم انتخابی بود و در نسخه اکران عمومی، موسیقی تولیدی خودمان را اضافه خواهیم کرد.
خواجه پاشا درباره اینکه راهکار مشاور در فیلم تمرین جدایی بوده، آیا درباره این از مشاوره استفاده شده، پاسخ داد: بله ما در هر قسمت فیلم پنج مشاور داشتیم و از نظر آنها استفاده میکردیم. استفاده از لهجه خیلی خوب است و یک تفاوت و عنصر موثر در فیلم ایجاد می کند، مثلا یکی ترکی حرف می زند و دیگری فارسی جواب می دهد و... و در ارومیه واقعا همین طور است.
لطفی خواجهپاشا در ادامه تاکید کرد: آذربایجان، کردستان، لرستان و… بهشت است. نمیدانم چرا مردمان دیگر کشورها فکر میکنند ایران سراسر فقط کویر است. ما باید از اقلیمهای متفاوت برای نشان دادن کشورمان در سینما تلاش کنیم.
وی در پاسخ به این سوال که آیا مصداق واقعی از هراس (فوبیا) فاصله شخصیت کیمیا وجود دارد؟ اظهار داشت: هراس بله وجود دارد و من این را دیدم. ولی این فوبیا نمایشی بود. خانمها فوبیا انواع حشرات و حیوانات و ارتفاع را درک میکنند، ولی این نوع فوبیا خاص و نمایشیتر بود.
لطفی خواجهپاشا در جواب به نقد یکی از خبرنگاران که «در آغوش درخت» شبیه به سینمای رضا میرکریمی (کارگردان سینما) است، توضیح داد: رضا میرکریمی از سینما جداشدنی نیست. به قدری در سینمای ایران تاثیر گذار است که بدنه سینما مدیون او است. باعث افتخار است حتی اگر فیلم من شبیه به سینمای ایشان شده باشد.
کارگردان «در آغوش درخت» در جواب به این سوال که بازیگران خردسال کار چندمشان است، تصریح کرد: بچه ها در چند سریالی که ساختم، کار کردند.
رایان لطفی بازیگر خردسال بیان کرد: من ۵ سال دارم. بیشتر بازیهای من در آب بود و بابک من را برای بازی نقش برد. دوست دارم معروف شوم.
اهورا لطفی (پسرعموی رایان) بازیگر کودک اثر گفت: من به بازیگری خیلی علاقهمندم و به آقای خواجه پاشا (عمو) هم این را گفتم و ایشان هم صمیمت من و رایان را دید و ما را انتخاب کرد. ما همدیگر را داداش صدا میکنم. من یازده سال دارم است. یک هفته قبل از فیلمبرداری ما دیالوگ ها را تمرین کردیم و استرس مان کم شد و توانستیم جلوی دوربین خوب حرف بزنیم.
روحالله زمانی از بازیگران فیلم گفت: امیدوارم از فیلم ما لذت برده باشید. در مدتی که وارد حوزه بازیگری شدم، تمام تلاشم را کردم. حفظ کردن موقعیت مهم است و من هم سعی کردم تا موقعیتی را که به دست آوردهام را حفظ کنم.
وی افزود: قبل از این که فیلم خورشید (ساخته مجید مجیدی - ۱۳۹۸) را بازی کنم، مجبور به کار کردن بودم و فرصتی برای درس خواندن نداشتم. پس از اینکه در آن فیلم بازی کردم، مجدد به سراغ درس خواندن رفتم و حتی در حوزه بازیگری هم کلاسهایی میروم.
زمانی در پاسخ به این پرسش که آیا تا به حال عاشق شده است یا نه، مطرح کرد: زندگی جلوی دوربین با پشت دوربین فرق میکند، آن لحظه عاشق بودم، هنوز هم هستم و در قید حیات است!
وی گفت: دلیل اینکه کمی ناراحت هستم، به دلیل غمگینی مردمی است که از گوشت و خون من هستند. از همینجا از بابک لطفی خواجهپاشا به دلیل اعتمادی که به من داشتند، تشکر میکنم. امیدوارم برای فیلممان اتفاقهای خوبی رخ بدهد.
جواد قامتی بازیگر فیلم گفت: اگر فیلمسازان بدانند ارومیه چه بهشتی است برای ساخت فیلم از آن جدا نشوند. همچنین ما به یاد و فکر مردم عزیز خوی که این روزها در سختی هستند هستیم و امیدواریم زودتر همه چیز درست شود.
وی درباره سختی کار با بچهها گفت: اگر شما همبازی خوب داشته باشید نصف راه رفته اید. همه همبازیهای من خیلی خوب بودند. یک هفته با بچهها به استخر میرفتیم و با هم ارتباط برقرار کردیم. بچه های تهیه و تولید ارومیه خیلی زحمت کشیدند. از اینکه در این فیلم هستم خیلی احساس خوبی دارم، این فیلم پر از احساس و صمیمی است و فکر می کنم مردم هم با آن ارتباط برقرار کنند.
محمد فکوری مدیر فیلمبرداری درباره تولید این فیلم توضیح داد: آرزو میکنم فیلم به درستی از لحاظ فیلمبرداری روایت شده باشد و تاثیر خودش را بگذارد. من و کارگردان، دوست چند ساله بودیم و حدود ۱۶ سال پیش هم در حوزه فیلمهای کوتاه با هم همکار بودیم. من از ایده و طرح با بابک خواجهپاشا همراه بودم و از جزییات خبر داشتم. طرحهایی بوده که من پس از پیشتولید به آنها اضافه شدهام و میتوانم بگویم که در این فیلم حتی در انتخاب فضاهای فیلمبرداری ما با هم به توافق رسیدیم.
وی اضافه کرد: فیلمبرداری این اثر یک و ماه و نیم طول کشید، اما من از ابتدا با این گروه بودم. «در آغوش درخت» در ستایش خانواده است؛ چیزی که همه دنیا دارند از آن محروم میشوند. این مسئله بسیار اهمیت دارد.
رویا اکبرزاده طراح لباس فیلم گفت: این اولین تجربه من در سینما بود. امیدوارم این فیلم را دیده باشید و لذت برده باشید. من بچه طبیعت هستم و شخصیت ها را از روی طبیعت الهام گرفتم و با مشورت کارگردان آنها را اجرا کردم.
ایمان کرمیان مدیر جلوههای ویژه توضیح داد: من وظیفهای سنگینتر در این فیلم داشتم و علاوه بر کارهای جلوههای میدانی، جلوههای ویژه را هم برعهده داشتیم. تلاش کردم کارم را درست انجام دهم و شرمنده مخاطبان و کارگردان نشوم. امیدوارم که مردم هم این فیلم را بپسندند.
نظرات